កំណាព្យ

មិនដឹងថាល្ងង់ឆោតឬឆ្លាត ខ្លួនក្រខ្វះខាតសង្វាតស្វែង លៃប្រាក់ពិតទិញដុល្លារក្លែង រួចដុតសម្ញែងសែនតាមគ្នា។ ធាតុពិតខ្លួនខ្មែរសែអង្គរ ឥឡូវប្រែមក៍ឆ្កួតលីលា ថាសែនដូចគេរកធូរធារ ប្ដូរហៅចិកហ៊ាទាកុងម៉ា។ ចិនយួនគំនិតពិតចេះណាស់ លក់តែក្រដាសបានដុល្លារ ខ្មែរទិញដុតសែនផុតពិចារ តទៅត្អូញថាចេះតែក្រ៕

១.ជាតិនេះខ្ញុំពិតមានសំណាងណាស់ ព្រោះបានស្គាល់ម្ចាស់ដែលមានចិត្ដល្អ ចែកចំណេះដឹងដ៏សែនកម្រ ចិត្ដខ្ញុំត្រេកអរព្រោះរើសម្ចាស់ត្រូវ។ ២.លោកមានចិត្តធម៌នឹងរឿងធ្វើទាន‌ ផ្ដល់ទ្រព្យធនធានស្ពានសាលាផ្លូវ ផ្គត់ផ្គង់‌អ្នក‌ខ្សត់ទៅតាមតម្រូវ ជូនថ្នាំសង្កូវសុខភាពមង្គល។ ៣.មិនតែប៉ុណ្ណោះលោកបានសាងសង់‌ សាលាផូរផង់ក្បង់ជាថាមពល សួនផ្កាស្រស់ស្អាតចម្រុះមណ្ឌល សង់រួចប្រគល់ និងផ្ដល់ជូនឱ្យ‌។ ៤.លោកបង្រៀន‌ខ្ញុំឱ្យចេះរៀនមើល គ្រប់សព្វទង្វើកៀនកោះ‌មុខក្រោយ មើលជាចំណេះកុំបីបណ្តោយ ទើបឃើញចម្លើយ‌ទៅតាមពិសោធន៍។ ៥.មើលកាយវិការនៃលោកឧកញ៉ា ឈ្លាសវៃប្រាជ្ញា‌ថែមផ្ចិតផ្ចង់ផ្ដោត ដោះស្រាយបញ្ហាកើតឡើងចងចោទ...

មនុស្សរស់នៅក្នុងសង្គម ខ្វះការអប់រំអវិជ្ជា មិនខ្នះខ្នែងស្វះស្វែងការងារ ជីវិតខ្ជីខ្ជាចង់ធូរស្រាល។ បងប្អូនរួមផ្ទៃម៉ែតែមួយ គ្រាជួបទុក្ខព្រួយមិនឈឺឆ្អាល ប្រកាន់ជាប់ទម្លាប់ខុសកាល សក់នរណាក្បាលអ្នកនោះស្រាយ។ អ្នកខ្លះត្រូវដោះបំណល់គេ មិនមាននោះទេកេរទាំងឡាយ មានតែបំណល់លស់ជាប់កាយ តពីអ្នកម្ដាយឬឪពុក។ អ្នកខ្លះមិនខ្វល់ពីជីវិត ស៊ីចាយមិនគិតរកដាក់ទុក បានស៊ីបានចាយគ្មានទំនុក តទៅថ្ងៃមុខជាយ៉ាងណា។ អ្នកមានជំងឺឈឺជាប់កាយ ទុក្ខឥតរសាយស្ទើរមរណា រំខានកូនចៅថែរក្សា រកទៅធ្វើការណាមិនបាន។...

តន្រ្តីជីវិតពិតមានបី ពីរោះល្បាញល្បីក្រៃកន្លង កើត ការ និងស្លាប់ទោះមិនប៉ង ធម្មជាតិក្រៀកចងគេចពុំបាន។ ទីមួយសំនៀងម្តាយបំពេ លួងកូនមាសមេឱ្យសម្រាន្ត ឱ្យកូនលង់លក់ស្កប់ក្សេមក្សាន្ត អង្រឹងម៉ែបានយោលបក់ខ្យល់។ ពីរគឺភ្លេងមង្គលជីវិត ចំណងស្នេហ៍ពិតពុំកិច្ចកល រៀបការគូគ្រងពុំខ្វាយខ្វល់ ថែគ្នាដិតដល់រហូតចាស់។ ទីបីគឺភ្លេងដង្ហែសព បូជាឬកប់ក្រោយពេលស្លាប់ តន្រ្តីចុងក្រោយសូមថ្លែងប្រាប់ ទោះទ្រព្យណែនតាប់ជួយមិនបាន៕ និពន្ធដោយ៖ អឿ...

  ទោះមិនពផ្ទៃកូនពុំងា កូនប្រុសស្រីជាបេះដូងពុក ស្រឡាញ់ថ្នាក់ថ្នមផ្ដល់ក្ដីសុខ ទំនុកបម្រុងកៀកនឹងម៉ែ។ ការងារតូចធំទោះធ្ងន់ស្រាល ពុកគ្មានរអាលចិត្ដឥតប្រែ លំបាកវេទនាឥតត្អូញត្អែរ រ៉ាប់រងថ្នមថែកូនគ្រប់គ្នា។ ពាំងព្យុះពាំងភ្លៀងពុកឥតខ្លាច អង់អាចចាំបាំងកូនពុំងា ឈឺគ្រុនរងាប្រឹងពុះពារ ខ្លាចកូនកំព្រារងាចិត្ដ។ ឧបសគ្គតូចធំយកជំនួស ទោះដឹងថាគ្រោះដល់ជីវិត ពុំមានរង្គើក្នុងដួងចិត្ដ ស្ម័គ្ររងវរមិត្ដឥតស្ដាយឡើយ។ ទោះញើសប្រែក្លាយមកជាឈាម លាក់លៀមពុំប្រាប់កូនត្រាណត្រើយ យកខ្លួនធ្វើស្ពានឥតតោះតើយ...

​ពានរង្វាន់​អក្សរ​សិល្ប៍​ទន្លេមេគង្គ​ ​លើក​ទី​១​២​ ​ឆ្នាំ​២​០​២​១​ ​នៅ​ប្រទេស​ឡាវ​ ​ទទួល​ស្នាដៃចាប់​​ពី​ថ្ងៃ​ទី​១​ ​ដល់​ថ្ងៃ​ទី​១​៥​ ​ខែ​តុលា​ ​ឆ្នាំ​២​០​២​១​ ​ខាងមុខនេះ​។​ ​នេះ​បើ​តាម​ប្រធាន​សមាគម​អ្នកនិពន្ធ​ខ្មែរ​ ​លោក​ ព្រឿ​ន​ ​ប្រណិត​។​ ​បើ​យោង​តាម​សេចក្ដីជូនដំណឹង​របស់​សមាគម​អ្នកនិពន្ធ​ខ្មែរ​ ​បាន​បញ្ជាក់​ឱ្យ​ដឹង​ថា​ ​ការ​ប្រកួត​ពានរង្វាន់​អក្សរ​សិល្ប៍​ទន្លេមេគង្គ​ ​ធ្វើឡើង​ដើម្បី​រួម​ថែរក្សា​ ​និង​លើក​ក​ម្ពស់​តម្លៃ​អក្សរ​សិល្ប៍ ​និង​វប្បធម៌​ជាតិ​ ​ម្យ៉ាង​ក្នុង​ន័យ​រឹតចំណង​សាមគ្គីភាព​...

  អាសូរភ្នែកខ្ញុំគ្រាកលិយុគ ទីក្រុងប្រែស្ងាត់ពិបាកថ្លែង ឃើញមនុស្សរងទុក្ខគ្រប់កន្លែង ផ្លូវថ្នល់ខ្វាត់ខ្វែងស្ងាត់មនុស្សដើរ។ ព្រោះតែមេរោគបំប្លែងថ្មី ឆ្លងមួយទៅមួយមិនសើៗ កូវីដអប្រិយល្បីគ្រាន់បើ ប្រហែសដំណើរជីវិតខ្លី។ គួរអនាម័យឱ្យត្រឹមត្រូវ ត្រៀមចិត្តត្រៀមកាយប្រុងស្មារតី គ្រានេះឥឡូវជនប្រុសស្រី ទប់ស្កាត់រោគថ្មីកុំឱ្យឆ្លង។ វិធានបីកុំបីការពារ ទើបឈ្នះកូវីដណាប្អូនបង រួមគ្នាអនុវត្តឱ្យម៉ត់ហ្មង ព្រោះជារបងការពារយើង៕ និពន្ធដោយ អឿ ស៊ីណា

  ឃើញថាសង្គមប្រែប្រួលប្លែក តាំងពីជំងឺរាតត្បាតឆ្លង ឫកពាចម្លែកសព្វមួយដង សង្គមល្បែងល្បងផ្លាស់មុខថ្មី។ ឃើញថាអ្នកមានទ្រព្យសម្បត្ដិ ចែកទ្រព្យអ្នកខ្សត់អត់ចំណី ឈ្មុសឈ្មុលពេកក្ដាត់ជនប្រុសស្រី ទោះជនបទក្ដីចុះផ្ទាល់ដៃ។ ឃើញថាអ្នកមានសក្ដិខ្ពង់ខ្ពស់ ពុំមានក្រោមតុលើតុច្នៃ ដោះស្រាយជម្លោះស្មោះត្រង់ក្រៃ ពិនិត្យហ្មត់ខៃមុនកាត់ក្ដី។ ឃើញថាគ្រូពេទ្យហាក់ខ្នះខ្នែង សម្ដីពីរោះបង្កប់ន័យ ជួយរាស្រ្ដជាក់ស្ដែងមានខន្ដី សង្គ្រោះប្រុសស្រីដោយញញឹម។ ឃើញថាផុសផុលអ្នកលក់ឡេ បង្ហាញញាតិមិត្ដដោយសង្ឃឹម ខ្លះបង្ហាញកេរស្រស់ប៉ប្រឹម...

អាណិតចិត្តម៉ែកូនប្រុសស្រី តាំងពីចាប់ផ្ទៃនៃមាតា លោកប្រឹងថ្នាក់ថ្នមថែរក្សា ឱ្យកូនភ្លឺថ្លាឃើញរស្មី។ ទន្ទឹងចាំមើលតែមុខកូន ពុំមានត្អែរត្អូញលំបាកអ្វី ទោះដឹងត្រូវឆ្លងគ្រោះអប្រីយ៍ ស្ម័គ្រចិត្តពុំស្ដីប្រកែកឡើយ។ ទន្លេម៉ែឆ្លងវែងអន្លាយ ស្មោះឆ្លងឥតស្ដាយសម្លឹងត្រើយ រាងកាយឈឺចាប់ស្ទើរដង្ហើយ ម៉ែប្រែធូរស្បើយឮកូនយំ។ សំនៀងកូនយំម៉ែសង្ឃឹម មុខប្រឹងញញឹមកាយរងំ ប្រឹងរស់បន្ដបានជួបជុំ ស្វាគមន៍កូនប្រុសកូនស្រីម៉ែ៕ និពន្ធដោយ៖ អឿ ស៊ីណា

​ការ​ប្រឡូក​ក្នុងវិស័យ​និពន្ធ​ ​គឺ​អាស្រ័យ​លើ​ចំណេះ​ដឹង​ ​គំនិត​ ​ការ​ស្រឡាញ់​ ​និង​ការស្រមើស្រមៃ​ ​។​ ​អ្នកខ្លះ​យល់ថា​ ឱ្យ​តែ​នឹកឃើញ​អ្វី​ ​ឬ​មើលឃើញ​អ្វី​ ​សុទ្ធតែ​សរសេរ​ចេញ​មក​បាន​ទាំងអស់​ ​។​ ​ប៉ុន្តែ​ធាតុ​ពិត​ពុំ​ដូច្នោះ​ឡើយ​ ​ព្រោះ​ការ​សរសេរ​ឱ្យ​តែ​បាន​ៗ​ ​និង​ការ​និពន្ធ​ ​គឺជា​រឿង​ដាច់​ដោយឡែក​ពី​គ្នា​ ​។​ ​មុននឹង​ក្លាយ​ខ្លួន​ជា​អ្នកនិពន្ធ​ ​ដំបូងបង្អស់​ត្រូវ​សួរ​ខ្លួនឯង​ឱ្យ​ច្បាស់​សិន​ថា​ ​ចង់​ក្លាយ​ជា​អ្នកនិពន្ធ​ប្រភេទ​ណា​? ​ហើយ​ចង់​និពន្ធ​អ្វី​?...