ខ្ញុំសោកស្ដាយនិងខ្លោចចិត្តជំនួសកូនខ្មែរមួយចំនួនណាស់។ ខ្ញុំឃើញកូនខ្មែរមួយចំនួនឆាប់ចាញ់ច្រាបគេ ប្រូបានក៏ប្រូបាន បោកបានក៏បោកបាន ហើយងាយជឿគេស្លុងទៅទៀត គឺជឿដោយគ្មានការពិចារណា។ កាលពីមុន ពេលជំងឺសាឆ្លងដល់ស្រុកខ្មែរ ប្រជាជនជាច្រើនផ្អើលស៊ីសណ្ដែកតាមគ្នាដើម្បីការពារការឆ្លងជំងឺ។ កាលពីជំនាន់ខ្ញុំក៏ដូចគ្នាដែរ ប្រជាជនផ្អើលទៅទិញសំបុត្រចូលមើលមនុស្សដុះស្នែង ពេលទៅដល់ឃើញមនុស្សកំពុងអង្គុយដុសស្នែងមែន។ ការណ៍នេះមិនមែនជារឿងលេងសើចទេ តែជារឿងមួយដែលគេបោកបាន។ ដូច្នេះកុំទម្លាប់ឆាប់ជឿគេស្លុងពេក។
រឿងមួយទៀត បើក្មួយៗខ្វះខាត ក្មួយៗត្រូវចេះសន្សំសំចៃ កុំទំនើបនិយមតាមគេ ហើយក៏កុំបង្ហាញចំណុចខ្សោយឱ្យគេដឹង។ ខ្ញុំសូមនិយាយពីខ្លួនឯងបន្តិចចុះ គ្រួសារខ្ញុំកាលពីមុនមានជីវភាពមិនជាធូរធារទេ ទាំងបងប្អូនខ្ញុំ ទាំងខ្ញុំ ម្នាក់ៗមានខោអាវសមរម្យតែពីរសម្រាប់ប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែពួកយើងស្លៀកពាក់ខោអាវថ្មីរហូត ហើយគ្មាននរណាដឹងថា ពួកយើងស្លៀកពាក់របស់ចាស់នោះទេ។ មូលហេតុ គឺដោយសារតែថ្ងៃនេះខ្ញុំស្លៀកពាក់ខោអាវមួយសម្រាប់នោះ ហើយបោកអ៊ុតមួយសម្រាប់នេះ ដល់ពេលស្អែកឡើងខ្ញុំស្លៀកពាក់មួយសម្រាប់នេះ ហើយបោកអ៊ុតមួយសម្រាប់នោះវិញ និយាយទៅ គឺខ្ញុំស្លៀកពាក់ផ្លាស់ប្ដូរគ្នាបែបនេះរហូត គ្មាននរណាដឹងថា ខ្ញុំស្លៀកពាក់ខោអាវដដែលៗនោះទេ។ នេះគឺជាវិធីសាស្ត្រមួយ ដើម្បីសន្សំសំចៃរបស់គ្រួសារខ្ញុំ។ ដូច្នេះសូមក្មួយៗគួរចេះសន្សំសំចៃ ចេះរៀបចំខ្លួនកុំឱ្យគេដឹងថា យើងរហេមរហាម កុំបង្ហាញចំណុចខ្សោយយើងឱ្យគេដឹង។ ខ្ញុំធ្លាប់ជួបកូនខ្មែរយើងមួយចំនួនមានវប្បធម៌មួយ គឺចូលចិត្តត្អូញត្អែរពីភាពកម្សត់ដាក់គេ ឬបង្ហាញពីក្ររហេមរហាមទុក្ខវេទនាឱ្យគេដឹង។ យើងកុំគិតថា ការត្អូញត្អែររបស់យើងធ្វើឱ្យគេអាណិតអាសូរឱ្យសោះ គេមិនស្រណោះស្រណោកយើងទេ។ ដូច្នេះកុំទៅហែកកេរ្តិ៍ កុំត្អូញត្អែរ កុំហែកទ្រូងខ្លួនឯងឱ្យក្អែកស៊ី ព្រោះវាជាចំណុចខ្សោយរបស់យើង ដែលគេមិនចង់ស្ដាប់ ហើយគេអាចងាយមើលយើងថែមទៀតផង។ កើតមកជាមនុស្សម្នានឹងគេដែរ យើងត្រូវតែក្លាហាន ចេះរៀបចំខ្លួនឱ្យថ្លៃថ្នូរ កុំត្អូញត្អែរនឹងការលំបាក។ ការលំបាក អ្នកណាក៏ធ្លាប់ឆ្លងកាត់ដែរ តែគេមានការតស៊ូ ប្រសិនបើយើងមិនតស៊ូដូចគេទេ ជីវិតនៅតែបែបនេះជារៀងរហូត៕
សម្រង់ដោយក្រុមការងារឌិ អ៊ីនធ័រខន រ៉ូស្ទ័រ
